خیمه شمس شموس شهادت امام رضا ع سال 1394

از اتش بی داد تو گر دفتر ما سوخت

شادیم که سرمایه چشم تر ما سوخت

از فیض خلوص دل ما بود مگر شمع

بی دیدن رخسار تو بال پر ما سوخت

شادیم که در کوی تو مانند سمندر

از همت یک بال زدن پیکر ما سوخت

پروانه نبودیم که یک بار بسوزیم

شمعیم که صد مرتبه خاکستر ما سوخت

کاظمین دور است

قبر مادرت هم ناشناس

خواهرت را واسطه سازم

شفاعت می کنی

سلام ای چشم بارانی

پناهم می دهی امشب

سوالی را که میدانی

چوابش میدهی امشب